Tripura Bhairavi Kavach
त्रिपुर भैरवी कवच

त्रिपुर भैरवी कवच
Tripura Bhairavi Kavach

॥ श्रीपार्वत्युवाच ॥

देव देव महादेव, सर्वशास्त्रविशारद ।
कृपां कुरु जगन्नाथ , धर्मज्ञोऽसि महामते ॥

भैरवी या पुरा प्रोक्ता, विद्या त्रिपुर-पूर्विका ।
तस्यास्तु कवचं दिव्यं, मह्यं कफय तत्त्वतः ॥

तस्यास्तु वचनं श्रुत्वा, जगाद् जगदीश्वरः ।
अद्भुतं कवचं देव्या, भैरव्या दिव्य-रुपि वै ॥

॥ ईश्वर उवाच ॥

कथयामि महाविद्या कवचं सर्वदुर्लभम् ।
श्रृणुष्व त्वं च विधिना, श्रुत्वा गोप्यं तवापि तत् ॥

यस्याः प्रसादात् सकलं, बिभर्मि भुवन-त्रयम् ।
यस्याः सर्वं समुत्पन्नं, यस्यामद्यादि तिष्ठति ॥

माता-पिता जगद्-धन्या, जगद्-ब्रह्म-स्वरुपिणी ।
सिद्धिदात्री च सिद्धास्या, ह्यसिद्धा दुष्टजन्तुषु ॥

सर्व-भूत-प्रियङ्करी, सर्वभूतस्वरुपिणी ।
ककारी पातु मां देवी, कामिनी काम-दायिनी ॥

एकारी पातु मां देवी, मूलाधार-स्वरुपिणी ।
ईकारी पातु मां देवी, भूरि सर्वसुखप्रदा ॥

लकारी पातु मां देवी, इन्द्राणी वरवल्लभा ।
ह्रीं-कारी पातु मां देवी, सर्वदा शम्भुसु्न्दरी ॥

एतैर्वर्णैर्महा-माया, शाम्भवी पातु मस्तकम् ।
ककारे पातु मां देवी, शर्वाणी हरगेहिनी ॥

मकारे पातु मां देवी, सर्व-पाप-प्रणाशिनी ।
ककारे पातु मां देवी, कामरुपधरा सदा ॥

ककारे पातु मां देवी, शम्बरारि-प्रिया सदा ।
पकारे पातु मां देवी, धराधरणिरुपधृक् ॥

ह्रीं-कारी पातु मां देवी, अकारार्द्ध-शरीरिणी ।
एतैर्वर्णैर्महामाया, कामराहुप्रियाऽवतु ॥

मकारः पातु मां देवी ! सावित्री सर्व-दायिनी ।
ककारः पातु सर्वत्र, कलाम्बरस्वरुपिणी ॥

लकारः पातु मां देवी, लक्ष्मीः सर्वसुलक्षणा ।
ह्रीं पातु मां तु सर्वत्र, देवी त्रिभुवनेश्वरी ॥

एतैर्वर्णैर्महामाया, पातु शक्तिस्वरुपिणी ।
वाग्भवं मस्तकं पातु, वदनं कामराजिका ॥

शक्तिस्वरुपिणी पातु, हृदयं यन्त्रसिद्धिदा ।
सुन्दरी सर्वदा पातु, सुन्दरी परिरक्षतु ॥

रक्तवर्णा सदा पातु, सुन्दरी सर्वदायिनी ।
नानालङ्कारसंयुक्ता, सुन्दरी पातु सर्वदा ॥

सर्वाङ्गसुन्दरी पातु, सर्वत्र शिवदायिनी ।
जगदाह्लादजननी, शम्भु-रुपा च मां सदा ॥

सर्वमन्त्रमयी पातु, सर्वसौभाग्यदायिनी ।
सर्वलक्ष्मीमयी देवी, परमानन्ददायिनी ॥

पातु मां सर्वदा देवी, नानाशङ्खनिधिः शिवा ।
पातु पद्मनिधिर्देवी, सर्वदा शिव-दायिनी ॥

दक्षिणामूर्तिर्मां पातु, ऋषिः सर्वत्र मस्तके ।
पंक्तिशऽछन्दः स्वरुपा तु, मुखे पातु सुरेश्वरी ॥

गन्धाष्टकात्मिका पातु, हृदयं शाङ्करी सदा ।
सर्वसम्मोहिनी पातु, पातु संक्षोभिणी सदा ॥

सर्वसिद्धिप्रदा पातु, सर्वाकर्षणकारिणी ।
क्षोभिणी सर्वदा पातु, वशिनी सर्वदाऽवतु ॥

आकर्षणी सदा पातु, सम्मोहिनी सर्वदाऽवतु ।
रतिर्देवी सदा पातु, भगाङ्गा सर्वदाऽवतु ॥

माहेश्वरी सदा पातु, कौमारी सदाऽवतु ।
सर्वाह्लादनकरी मां, पातु सर्ववशङ्करी ॥

क्षेमङ्करी सदा पातु, सर्वाङ्गसुन्दरी तथा ।
सर्वाङ्गयुवतिः सर्वं, सर्वसौभाग्यदायिनी ॥

वाग्-देवी सर्वदा पातु, वाणिनी सर्वदाऽवतु ।
वशिनी सर्वदा पातु, महासिद्धिप्रदा सदा ॥

सर्व-विद्राविणी पातु, गणनाथः सदाऽवतु ।
दुर्गा देवी सदा पातु, वटुकः सर्वदाऽवतु ॥

क्षेत्रपालः सदा पातु, पातु चावीरशान्तिका ।
अनन्तः सर्वदा पातु, वराहः सर्वदाऽवतु ॥

पृथिवी सर्वदा पातु, स्वर्णसिंहासनं तथा ।
रक्तामृतं च सततं, पातु मां सर्व-कालतः ॥

सुरार्णवः सदा पातु, कल्पवृक्षः सदाऽवतु ।
श्वेतच्छत्रं सदा पातु, रक्तदीपः सदाऽवतु ॥

नन्दनोद्यानं सततं, पातु मां सर्वसिद्धये ।
दिक्पालाः सर्वदा पान्तु, द्वन्द्वौघाः सकलास्तथा ॥

वाहनानि सदा पान्तु, अस्त्राणि पान्तु सर्वदा ।
शस्त्राणि सर्वदा पान्तु, योगिन्यः पान्तु सर्वदा ॥

सिद्धा सदा देवी, सर्वसिद्धिप्रदाऽवतु ।
सर्वाङ्गसुन्दरी देवी, सर्वदा पातु मां तथा ॥

आनन्दरुपिणी देवी, चित्स्वरुपां चिदात्मिका ।
सर्वदा सुन्दरी पातु, सुन्दरी भवसुन्दरी ॥

पृथग् देवालये घोरे, सङ्कटे दुर्गमे गिरौ ।
अरण्ये प्रान्तरे वाऽपि, पातु मां सुन्दरी सदा ॥

॥ फल-श्रुति ॥

 इदं कवचमित्युक्तो, मन्त्रोद्धारश्च पार्वति ।
य पठेत् प्रयतो भूत्वा, त्रिसन्ध्यं नियतः शुचिः ॥

तस्य सर्वार्थसिद्धिः स्याद्, यद्यन्मनसि वर्तते ।
गोरोचनाकुंकुमेन, रक्तचन्दनेन वा ॥

स्वयम्भूकुसुमैः शुक्लैर्भूमिपुत्रे शनौ सुरै ।
श्मशाने प्रान्तरे वाऽपि, शून्यागारे शिवालये ॥

स्वशक्त्या गुरुणा मन्त्रं, पूजयित्वा कुमारिकाः ।
तन्मनुं पूजयित्वा च, गुरुपंक्तिं तथैव च ॥

देव्यै बलिं निवेद्याथ, नरमार्जारशूकरैः ।
नकुलैर्महिषैर्मेषैः, पूजयित्वा विधानतः ।

धृत्वा सुवर्णमध्यस्थं, कण्ठे वा दक्षिणे भुजे ।
सुतिथौ शुभनक्षत्रे, सूर्यस्योदयने तथा ॥

धारयित्वा च कवचं, सर्वसिद्धिं लभेन्नरः ।
कवचस्य च माहात्म्यं, नाहं वर्षशतैरपि ॥

शक्नोमि तु महेशानि ! वक्तुं तस्य फलं तु यत् ।
न दुर्भिक्ष-फलं तत्र, न चापि पीडनं तथा ॥
सर्वविघ्नप्रशमनं, सर्वव्याधिविनाशनम् ॥

सर्वरक्षाकरं जन्तोः, चतुर्वर्गफलप्रदम् ।
यत्र कुत्र न वक्तव्यन्न दातव्यङ्कदाचन ॥

मन्त्रं प्राप्य विधानेन, पूजयेत् सततः सुधीः ।
तत्रापि दुर्लभं मन्ये, कवचं देवरुपिणम् ॥

गुरोः प्रसादमासाद्य, विद्यां प्राप्य सुगोपिताम् ।
तत्रापि कवचं दिव्यं, दुर्लभं भुवनत्रयेऽपि ॥

श्लोकं वास्तवमेकं वा, यः पठेत् प्रयतः शुचिः ।
तस्य सर्वार्थ-सिद्धिः, स्याच्छङ्करेण प्रभाषितम् ॥

गुरुर्देवो हरः साक्षात्, पत्नी तस्य च पार्वती ।
अभेदेन यजेद् यस्तु, तस्य सिद्धिरदूरतः ॥

॥ इति श्री रुद्रयामले भैरव भैरवी सम्वादे त्रिपुर भैरवी कवच सम्पूर्णम् ॥